35benik.nu

13 februari in whangaumu begin ik de dag met een duik in de zee terwijl de rest mij slaperig vanuit de camper volgt niet gelovend dat ik dat ook echt ga doen om 8 uur s ochtends. Ik ben de enige in zee en het strand is verlaten. Een idyllisch moment gaat langzaam over in een 'jaws' gevoel en maakt dat het stoer lijkt  maar ik mn baantjes trek zo dicht mogelijk bij het strand...
Evenlater rijden we naar goat island en onderweg en onderweg de stad Whangarei aangedaan en de waterval van Wangarei bekeken. Dennis negeert het " Blijf op het pad" bord om van heel dichtbij de waterval te kunnen fotograferen.  " ja fay papa is stout en krijgt inderdaad "een keuring" van de politie" 
Dennis dropt ons in een speeltuin terwijl de camper bij een garage de brug op gaat; gelukkig geen lekkende versnellingsbak.
De camping bij goat sland ligt op een heuvel met uitzicht op zee en goat island. Een eilandje 150 meter van het strand en goede snorkelplek.
14 februari ontmoeten we op de camping, Sylvia, Aswin en kinderen Bes van 4 en Bram van 1, 5 uit Groningen. Nog wankelend op de benen van de jetlag en nog 4 maanden vakantie voor de boeg.
Ons slaapmiddel voor de kinderen word ovegeheveld qvoor Bram en Coco en Bes worden vriendjes. 2 makkelijk namen zou je zeggen maar de komende 2 dagen blijven ze elkaar uitsluitend " hey meisje!" noemen.
In de middag verzwik ik mn enkel door me te verstappen. Ik hoor krak en huil als een baby, droog mn traantjes,  en strompel weer verder. 10 minuten later lijkt koelen toch een goed idee want enkel word heul dik.  Al koelend met nieuw zeelandse diepvriesgroente  gaan we toch maar even langs een medical center.
Het weer betrekt en terwijl het keihard regent schuilen wij binnen bij huisarts, radioloog ( gelukkig geen breuk) en fysiotherapeut ( maar wel een scheur) en zijn 2 uur later weer buiten. Gelukkig is er in de wachtkamers veel speelgoed en wijzen dennis en ik het blad Classis Cars aan welke we allemaal willen hebben en dat ze hier allejezus veel goedkoper zijn dan in nederland. Neem bijvoorbeeld de Cadillac coupe de ville voor minder dan 10 duizend euro!
Met enkel in het tape en veel wijze raad gaan we terug naar de camping.
Sylvia verrast me met een bakje fruit allias fruitschaal voor de zieke.
15 feb is het regenachtig en trekken op met de groningers op de camping. Fay speelt moedertje met Bram ( jes eindelijk ben ik niet de kleinste) en bram laat toe dat fay hem ieder willekeurig moment een fles in zn mond drukt.
16 feb schijnt de zon en bakt dennis pannekoekjes als ontbijt en blijken we. Best met zn achten in de camper te passen.  bes, coco, sylvia en ik bekijken de onderwaterwereld vanaf een glass bottom boat. We zien veel vissen en coco vraagt zich af waarom vissen niet met hun ogen knipperen..!? 
We zien ook nog een hele grote vis, met zwembroek en snorkel.. Papa!, die  bij de boot komt zwemmen.
Dennis vind het skelet van een zee egel. Voor de verzameling! 
Het is gek dat we nog een paar dagen te gaan hebben en even niet weten waar we nog heen willen gaan. we hebben eigenlijk gezien en gedaan wat we wilden.
Vanaf de 20e sttan we 2 dagen in een stacaravan op een hollydaypark aan het strand net buiten Auckland. Auckland zelf spreekt ons niet aan dus een hotel in de stad willen we niet. De 23e zullen we doorvliegen naar maleisie. We hangen boven de landkaart en besluiten de Coromandel te bezoeken  , een schiereiland. Dus rijden s middags door ackland en ervaren sinds eeuwen weer eens  hoe het is in een fille te staan!, door naar thames waar we weer staan op een al bekende plek van een paar weken geleden: Langs een speeltuin, supermarkt en mc donalds. Bij de Mac ontbijten we, behoorlijk troosteloos zo'n foodcorner in een winkelcentrum ( kunnen we thuis ook wel gaan doen op zaterdag in overvecht voorafgaand aan bezoek aan de lidl ( - ;  
Bij de warehouse kopen we een extra koffer. Den denkt dat alles past in de tassen die we hebben. Ik denk van niet..
Ik verstop me in een pashokje terwijl dennis met coco en fay een kadootje koopt voor mijn verjaardag morgen. Ik mag te voorschijn komen en fay huilt hard om haar " aaspij" en coco snoert  haar de mond dat ze niets mag verklappen. Ondertussen trekt coco wel zelf even  een groot paasei. ( aha!) uit de koffer om te checken of die er nog in zit. Ha ha! 
In Thames lukt het maar niet om weg te komen en eind van de middag zetten we de camper op een 'werkelijk beeldig plekje ' aan het strand van Waitete bay. 
( waar we helemaal niet hadden mogen staan zo blijkt de volgende ochtend maar gelukkig geen boete) Bij de meisjes is sprake van gewenning want die slaan het zwem voorstel af want  willen liever binnen met de lego spelen! Mooi niet en even later zwemmen we en durven ze  voor het eerst ook echt wat dieper de zee omdat er maar kleine golven zijn.
We eten ' omelet de luxe' en bewonderen s avonds de supermooie en heldere sterrenhemel en ik dut in bij dennis uitleg over iedere ster.
De volgende ochtend is het de 18e en dus jarig en hoor ik dennis buiten schuifelen en bezig met iets. . Als ik weer wakker word lig ik bedolven  onder de ballonnen  en zie nog net dennis er zo nu en dan 1 bijgooien. Ik hou me slapende en hoor hem coco en fay wakker maken die het heel spannend vinden.  Ik krijg een half uitgepakt kado van fay: " een aaspij voor jou, mag ik straks ook?" en nog een paasei van coco en nog 1 van dennis. Wat een verwennerij!
( die superdeluxe melkopschuimer hoop ik thuis nog te kunnen incasseren..)
Buiten ontbijten we donuts met gaatjes van de 35 kaarsjes. . 
Op het strand  bestuderen we in de waterpoelen bij de rotsen ( het is eb) de beestjes die in de schelpen leven. ( Frank , ja een  mooi jeugdsentiment moment maar vind de meisjes nog iets te klein voor kennismaking met de zeekakkalobbes..) 
Fay doet een slaapje en op weg naar the far north coramandel passeren we een tibettaanse  tempel en woongemeenschap, die opendag hebben. Ach nu we er toch zijn, waarom niet! Dus muziek geluistert, gegeten, meisjes geschminkt en door naar het strand van Waikawau bay. Dennis duikt er in de hele hoge golven steeds dieper de zee in. Ik durf het met mn enkel nog niet aan ( mooi excuus).  We volgen dennis vanaf het strand en coco vraagt zich af wat wij eigenlijk zullen gaan doen als papa niet meer uit de zee terug komt? En of dode mensen ook gegeten kunnen worden net zoals dieren? Hmm gezellig..
S avonds rijden we terug naar coromandel town en staan er nu op een camping om de electra op te laden, te kunnen skypen en de trampoline te bespringen.
ik ben blij met alle lieve felicitaties via  skype, telefoon, waarbenjij.nu, facebook en yahoo.  Ver weg maar niet onbereikbaar zo blijkt!